27/10/09


Αν εντελώς βέβαια και αποδεδειγμένα,γνωρίζαμε τι είναι ο θάνατός μας,
θα είχαμε επιθυμία να ζήσουμε?
Και όμως πρέπει να λογαριάσουμε πως προχωρούμε.
Να αισθάνεσαι δεν φτάνει μητε να σκέφτεσαι μητε να κινεισαι.
Και όμως πρεπει να λογαριάσουμε κατα που προχωρούμε.
Δεν θέλω τιποτα αλλο παρα να μιλήσω απλα, να μου δοθει ετουτη η χάρη.
Γιατι και το τραγούδι το φορτ'ωσαμε με τοσες μουσικές που σιγα σιγα βουλιάζει
και την τέχνη μας την στολίσαμε τοσο πολυ που φαγώθηκε απο τα μαλάματα το πρόσωπό της.
Και είναι καιρός να πουμε τα λιγοστά μας λόγια γιατι η ψυχή μας αύριο κάνει πανιά.

2 σχόλια:

  1. Οι ζωντανοί με τους ζωντανούς και οι πεθαμένοι με τους πεθαμένους. Είναι βέβαιο πως κάποια στιγμή θα περάσουμε στην δεύτερη κατηγορία αλλά μέχρι τότε, ας το χαρούμε !
    Πολύ καλό και κυρίως, πολύ φυσιολογικό το βρίσκω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν με ενδιαφέρει ο θάνατος διότι δεν με αφορά.
    Όταν θα φτάσει στο σημείο να με αφορά, δεν θα μού έχει μείνει καμμία απορία άλυτη γιά την φύση του.Τα σκουλήκια έχουν όλες τις απαντήσεις.
    Μέχρι τότε ...ας ζήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή