Αρωμα Νοσοκομείου
Γίνεται περισσότερο αισθητό τον χειμώνα όταν οπαγωμένος αέρας που τρυπάει τα ρουθούνια σου εναλλάσεται με τον ζεστό αέρα τον ανακατεμένο με οινόπνευμα ,αντισυπτικό ,σώμα αίμα ιδρώτα,πόνο δάκρυ, ούρα και κόπρανα .
Αδιάφορα προσπαθώ να προχωρήσω στους γαλαζωπούς διαδρόμους με τους ξεφτισμένους τοίχους,αδιάφορα να αναπνεύσω μέσα στο ανασηκωμένο μου κασκόλ σαν να βρίσκομαι στο ψηλότερο σημείο του τελεσιέζ στην πίστα του Καρπενησίου και δεν βλέπω τίποτα άλλο απο τα χιονισμένα λευκα έλατα και το σεντόνι απο κάτω λευκό τέλεια στρωμένο χιόνι.
Το τακούνι της προισταμένης χτυπάει στο αυτί μου και το άσπρο σεντόνι γίνεται μια κόλαση το πιατάκι του λίφτ χάνεται και πέφτω στο κενό στο απόλυτο κενο με μόνη αίσθηση αυτή της όσφρησης που ότι κι αν κάνω με κυνυγά τις νύχτες ακόμα και μέσα στο καταφύγιο της Ζήρειας.
19/12/09
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
Αναρτήσεις
