Δεκέμβρης 2018
Σαν απο καιρό νομιζω πως όλα θα ξαναπάρουν το δρόμο τους .
Τίποτα όμως δεν θα ειναι πια όπως πριν και κανεις δεν θα μπορει να αλλάξει αυτό το τίποτα.
Μετρό Αμπελοκήπων κόσμος πάει και ερχεται κόσμος στην στάση των λεωφορείων καστανας στην πάνω γωνία ,μουσικοί στην μέση προχωρω γρήγορα και παραλίγο να σκοντάψω στα πόδια του.Σκυφτός αμέτοχος σε όλη αυτη την βουή με ενα χέρι μισοκρυμμένο ,ρίχνω ,και προχωρω γρήγορα να φτασω στα φαναρια αισθημα δυσφορίας ,με πνίγει το κασκόλ ,αρχίζουν οι πρωτες στάλες ιδρώτα .περναω τα φαναρια σχεδόν τρέχοντας ,και νεα πόδια μόλις περασα τα φαναρια ,ρίχνω .και δεν μπορω να αναπνευσω σταματω σε μια βιτρίνα για να παρω ανασα .Αισθανομαι το μυαλό μου να σφίγγει ,σπασμοι στο βλεφαρο .Τίποτα ,ενα τίποτα .
Σαν απο καιρό νομιζω πως όλα θα ξαναπάρουν το δρόμο τους .
Τίποτα όμως δεν θα ειναι πια όπως πριν και κανεις δεν θα μπορει να αλλάξει αυτό το τίποτα.
Μετρό Αμπελοκήπων κόσμος πάει και ερχεται κόσμος στην στάση των λεωφορείων καστανας στην πάνω γωνία ,μουσικοί στην μέση προχωρω γρήγορα και παραλίγο να σκοντάψω στα πόδια του.Σκυφτός αμέτοχος σε όλη αυτη την βουή με ενα χέρι μισοκρυμμένο ,ρίχνω ,και προχωρω γρήγορα να φτασω στα φαναρια αισθημα δυσφορίας ,με πνίγει το κασκόλ ,αρχίζουν οι πρωτες στάλες ιδρώτα .περναω τα φαναρια σχεδόν τρέχοντας ,και νεα πόδια μόλις περασα τα φαναρια ,ρίχνω .και δεν μπορω να αναπνευσω σταματω σε μια βιτρίνα για να παρω ανασα .Αισθανομαι το μυαλό μου να σφίγγει ,σπασμοι στο βλεφαρο .Τίποτα ,ενα τίποτα .
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου